Masa Crítica Nadal

Masa Crítica: Edición Nadal

Imaxes MC. Novembro

ESTE FOI O RESULTADO... INCRÍBLE!

Masa Crítica San Froilán

Celebra o San Froilán acudindo á Masa Crítica o xoves, 9 de outubro ás 20:15 na Praza Maior.

Para participar só tes que cumprir tres condicións:
- Traer a un amigo
- Vir disfrazado
- Ter ganas dunha bicicletada festiva

A MASA CRÍTICA DE LUGO SOLICITA Á DXT QUE REGALE BICIS

CARTA ENVIADA Á DXT POR MASA CRÍTICA DE LUGO

Fronte a Campaña da Dirección Xeral de Tráfico, pola que se fará cargo dos intereses de hasta 1.000 euros a 36 meses, para que as persoas de entre 17 e 25 anos poidan sacarse o carné de conducir CO₂ches; MASA CRÍTICA de Lugo solicita a este Organismo que, polo mesmo custo, regale bicicletas como medio transporte non agresivo, saudable e respectuoso co medio.

É evidente que ao facilitar o permiso de conducir vehículos a motor entre a poboación máis nova, se está fomentando o modelo insostible do uso indiscriminado do CO₂che, que só contribuirá a agravar o efecto invernadoiro e polo tanto ó Cambio Climático.

Por outra banda, é un feito coñecido o crecemento porcentual dos accidentes provocados por condutores máis novos, polo que facilitar e incentivar o uso masivo do automóbil mediante a financiación do permiso de conducir, incrementará número de condutores de corta idade nas nosas estradas con efectos negativos sobre a Seguridade Vial. Así mesmo é un dato alarmante que a primeira causa de morte entre os menores de 30 anos sexa a Violencia Vial.

No editorial da revista "Tráfico y Seguridad Vial" nº 184 (maio-xuño de 2007), editada pola DGT, afírmase: "Sociólogos, psicólogos y otros profesionales han analizado la accidentalidad de los jóvenes con los coches, que suponen más del 30% de las víctimas mortales pese a ser sólo el 20% de los conductores. Dicen los profesionales que ellos agigantan sus habilidades, infravaloran los riesgos, son competidores, exhibicionistas, amantes del riesgo, de las emociones..."

Nesta mesma revista da DXT, no artigo "Jóvenes y Accidentes" aportanse datos do Instituto Nacional de Estatística como: "los accidentes de tráfico son la primera causa (33%) de muerte en ese tramo de edad (con respecto á xóvenes entre 15 e 29 anos), por encima de apartados como tumores (11%). Sin olvidar los casi 900 jóvenes que, cada año, quedan inválidos por las lesiones sufridas, según el doctor Juan Vidal, jefe de la Unidad de Lesiones Medulares del Instituto Guttman". Outras afirmacións moi relevantes aportadas neste artigo son: "La fundación RACC estima que, durante el primer año de permiso de conducción, la probabilidad de tener un accidente es hasta cinco veces superior"....."Luis Montoro, catedrático de Seguridad Vial, indica: Los jóvenes conducen como viven y su forma natural de vivir es más agresiva, más competitiva, más exhibicionista, más amante del riesgo ...". "Los sociólogos Víctor Pérez y J. Carlos Rodríguez, engaden: “ los jóvenes suelen infraestimar el riesgo personal que corren y sobreestimar sus habilidades conductoras. Sobre todo cuando van en grupo. Es el momento de mostrar sus habilidades. Por eso son más fáciles los accidentes de jóvenes con vehículos de alta ocupación".

Por todo isto, dende MASA CRÍTICA de Lugo, no contexto do interés xeral (fora de intereses demagóxicos e puramente electoralistas), non podemos comprender esta Campaña iniciada pola Dirección Xeral de Tráfico (Ministerio do Interior), financiando o permiso de conducir CO₂ches.

Polo contrario, solicitamos a Dirección Xeral de Tráfico que, polo mesmo custo, regale bicicletas para usalas como medio de transporte saudable e respectuoso co medio. Medida que contribuiría tanto a reducir as emisións de CO₂ como a reducir os niveis de sinistralidade nas vías públicas.

PIDE QUE CHE REGALEN UNHA BICI

Animamos á poboación a que, igualmente, solicite bicicletas. Para elo, facilitamos un modelo de solicitude que pode ser presentado polos particulares na Subdelegación do Goberno, na Xefatura Provincial de Tráfico ou en calquera outro Rexistro Administrativo.

¡¡ Mellor sen CO₂che !!.......................¡¡ Mellor con bici !!

DESCARGA A SOLICITUDE

Este setembro, Masa Crítica

ASINA O MANIFESTO!

MANIFESTO DA MASA CRÍTICA LUCENSE

A Masa Crítica é unha "coincidencia organizada" de ciclousuarios que realizan un paseo colectivo pola cidade reivindicando o uso da mesma como medio de transporte ecolóxico, económico e saudable, demandando da Administración Local un compromiso real coa mobilidade sostible e ecolóxica na nosa localidade que contribúa a reducir a contaminación atmosférica e acústica na cidade, facendo desta un espazo máis limpo, humano e respectuoso co presente e devir do noso ecosistema.

En España, as emisións de gases de efecto invernadoiro directamente ligadas ao sector transporte creceron máis dun 80% dende 1995, aproximadamente o dobre que o crecemento global de tales emisións, ata superar a cuarta parte do total. O uso compulsivo do automóbil é un dos maiores responsables do crecemento desbocado das emisións de gases de efecto invernadoiro, da perda de habitabilidade das cidades -grandes e pequenas-, do enorme gasto de tempo provocado polos atoamentos, de que a rúa deixara de ser un lugar transitable para nenos e anciáns, da deterioración de boa parte dos nosos monumentos e lugares de encontro tradicionais e da gran tensión á que viven sometidos os habitantes das cidades.

A bicicleta é, con moito, e malia o seu inmerecido ostracismo, o vehículo máis eficiente e mellor adaptado á mobilidade urbana. A grande maioría dos desprazamentos urbanos non superan os 10 quilómetros, unha distancia perfectamente asumible por un ciclista. A bicicleta, ademais, está completamente libre de emisións nocivas, non fai ruído, é saudable, a penas si ocupa espazo urbano circulando ou aparcada e non necesita custosas infraestruturas.

O colectivo Masa Crítica de Lugo establece como prioritarias unha listaxe de medidas que contribúan a facilitar e fomentar o uso da bicicleta na nosa cidade:

1. A instalación de enganches para bicicleta fronte a polideportivos, bibliotecas, colexios, centros culturais, estacións de autobuses e tren e ,en xeral, no resto dos puntos neurálxicos da cidade.

2. A sinalización de carrís bici para unir os barrios periféricos co centro da cidade e dun que circunde a mesma, para permitir a circulación de bicicletas con seguridade.

3. A sinalización dun carril bici nas rúas peonís, para controlar tamén o tráfico de bicicletas.

4. Campañas de educación vial para condutores de automóbiles, ciclistas e peóns, para que entre todos sexamos capaces de transformar Lugo para mellor, respectarnos uns a outros e utilizar as bicicletas con seguridade.

5. Promocionar e apoiar paralelamente outros medios de transporte alternativos ao coche privado como o transporte público, así como promover a súa compatibilidade e complementariedade coa bicicleta.

6. Elaborar un plan de mobilidade no que o automóbil privado non sexa a única alternativa. Como moito, anúncianse plans de fomento do transporte público e, ao final do documento, faise unha breve mención da bicicleta, sen plans nin compromisos concretos, nin moito menos un presuposto minimamente digno, quizais para cumprir sobre o papel con algún compromiso político adquirido nalgún foro nacional ou internacional, como a Carta de Aalborg ou a Semana Europea da Mobilidade.

Nome
Apelidos
DNI
E-mail
Image Verification Please enter the text from the image [ Refresh Image ] [ What's This? ]

MC. Xoves 28 de agosto

Eloxio da bicicleta

Na recente década de 1970, o pensador Ivan Illich escribiu: "O americano típico consagra máis de 1.500 horas por ano ao seu automóbil: sentado dentro del, en marcha ou parado, traballando para pagalo, para pagar a gasolina, as peaxes, o seguro, as infraccións e os impostos (...) Estas 1.500 horas sérvenlle para percorrer uns 10.000 quilómetros ao ano, o que significa que se despraza a unha velocidade de 6 quilómetros por hora,", aproximadamente a metade da velocidade que desenvolve un ciclista urbano sen esforzarse. Máis de 30 anos despois, as palabras de Illich seguen sendo válidas, agás que agora se poderían aplicar á práctica totalidade do mundo desenvolvido máis as economías "emerxentes" de Oriente; é dicir, a boa parte da humanidade. Hoxe sabemos, ademais, que este uso compulsivo do automóbil é un dos maiores responsables do crecemento desbocado das emisións de gases de efecto invernadoiro, da perda de habitabilidade das cidades -grandes e pequenas-, do enorme gasto de tempo social provocado polos atoamentos, de que a rúa deixara de ser un lugar transitable para nenos e anciáns, da deterioración de boa parte dos nosos monumentos e lugares de encontro tradicionais e do enorme estrés ao que viven sometidos os habitantes das grandes cidades.

En España, as emisións de gases de efecto invernadoiro directamente ligadas ao sector transporte creceron máis dun 80% dende 1995, aproximadamente o dobre que o crecemento global de tales emisións, ata superar a cuarta parte do total. Non obstante, abonda con botar unha ollada aos plans de mobilidade que se redactan no noso país, dende o recentemente aprobado Plan de Infraestruturas ata os plans do máis humilde concello, para darse conta de que o automóbil privado segue sendo o rei con moi raras excepcións. Como moito, anúncianse plans de fomento do transporte público -xeralmente en forma de custosas infraestruturas como trens AVE ou metros urbanos- e, ao final do documento, faise unha breve mención da bicicleta, sen plans nin compromisos concretos, nin moito menos un presuposto minimamente digno, quizais para cumprir sobre o papel con algún compromiso político adquirido nalgún foro nacional ou internacional, como a Carta de Aalborg ou a Semana Europea da Mobilidade, que cada setembro nos serve para denunciar as vergüenzas da insostible inmobilidade que padecen a maioría das cidades españolas.

Non obstante, bicicleta é, con moito, e malia o seu inmerecido ostracismo, o vehículo máis eficiente e mellor adaptado á mobilidade urbana. A grande maioría dos desprazamentos urbanos non superan os 10 quilómetros, unha distancia perfectamente asumible por un ciclista. A bicicleta, ademais, está completamente libre de emisións nocivas, non fai ruído, é saudable, a penas si ocupa espazo urbano circulando e para aparcar -moito menos, dende logo, que calquera outro vehículo-, e non necesita custosas infraestruturas. ¿Por que, entón, é sistematicamente ignorada polos que planifican a mobilidade urbana en España? Cando se lles pregunta adoitan responder que "en España non hai cultura da bicicleta", pero aparte de que a devandita afirmación resulta estraña nun país que acaba de gañar tres Tours seguidos, o exemplo das escasas cidades españolas que decidiron tomar en serio a bicicleta (Barcelona, Donosti-San Sebastián e Sevilla) desmente radicalmente a devandita afirmación. En todas elas abondou un mínimo investimento público, dende logo incomparablemente menor que a dedicada a outros medios de transporte, para provocar unha impresionante aceptación cidadá, máis alá mesmo do esperado polos propios promotores da idea.

A bicicleta ofrece a única alternativa eficaz á crecente demanda dun modo de transporte individual, flexible e, ao mesmo tempo, ecoloxicamente sostible para as modernas cidades suburbanizadas con grandes áreas de poboación dispersa e horarios cada vez máis flexibles. Dese modo, a moderna cidade suburbanizada e postindustrial, que parece perder a escala humana debido á superpoboación e ás longas distancias, empeza a recuperar de novo esa escala para o home -e a muller- en bicicleta. Por outro lado, a intermodalidade entre a bicicleta e o transporte público de grande capacidade, que é xa moeda corrente en moitas cidades do norte e centro de Europa, é a solución máis axeitada, ecolóxica e eficaz ás crecentes necesidades de mobilidade nas grandes metrópoles. A este respecto, a xornada bicicleta-transporte público-bicicleta, apoiada en consignas e aparcamentos para bicis nas terminais do transporte público e/ou nos sistemas de bicicletas públicas que cidades como París, Barcelona ou Sevilla están a experimentar tan eficazmente, non coñece rival nin en custo, nin en eficacia nin en sostenibilidad. Na actual cidade automobilizada, a bicicleta solo ten un inconveniente: hai que ter unha mente libre de prexuízos para poder apreciar as súas vantaxes.

Ricardo Marqués é profesor da Universidade de Sevilla

Fonte: Rebelión

Deixa a túa pegada na rúa

Santiago presenta hoxe o seu servizo de aluguer de bicicletas

A cidade de Santiago de Compostela terá un modelo de uso e acceso ao servizo de préstamo de bicicletas, que se prevé conte cun centenar de unidades e con sete puntos para que os cidadáns poidan recollelas. Esta iniciativa pretende potenciar este medio de transporte alternativo aos vehículos de motor.

En total serán sete os puntos de préstamo das bicicletas: Estación de Autobuses, Multiusos Fontes do Sar, Complexo Deportivo de Santa Isabel, praza Roxa (parque de Ramírez), Área Central, Campus Sur (campo de Hockey) e Campus Norte (residencia universitaria). Funcionarán en horario de 8.00 a 22.00 horas no verán e de 9.00 a 18.00, no inverno.

Ler o resto da Nova: Europa Press

Espidos fronte o tráfico!

O 26 de xuño Lugo berra contra a contaminación

Mellor en bici

Estréate na Masa Crítica

Bicifestación ourensá de pingüinos

Unha ducia de pingüinos pasaron por Ourense e uníronse a MC, reclamaban a implicación dos humanos para frear o cambio climático.

Estas aves mariñas causaron tal balbordo que saíron nos xornais do día seguinte. A seguir, déixovos a nova:

O movemento cidadán ourensán Masa Crítica celebrou un paseo en bicicleta reivindicativo en favor de conseguir medidas para unha mobilidade sostíbel. Celebraron o que eles chaman unha bicifestación pacífica que percorre as rúas das cidades de todo o mundo reclamando máis espazo públicos. Reclaman menos contaminación, unha mobilidade máis sostíbel así como menos ruído, maior seguridade, menor velocidade e máis saúde, entre outros desexos.

Ler o resto da nova: La Voz de Galicia

Masa Crítica Lugo: 24/04/08

Móllate pola MASA!

12 h. en Bici na Coruña

O sábado 26 de abril, calquera persoa coa súa bicicleta pode sumarse a este evento para demostrar que hai outras formas de desprazarse pola cidade sen malos fumes, ruídos nin atascos. Podendo entrar e saír a calquera hora e cantas veces se queira, esta marcha social pretende dar un toque de atención ás nosas aletargadas autoridades e invitar aos cidadáns a que coa súa actitude fomenten a diario o uso de transportes alternativos ao automóbil. É posíbel acougar o tráfico motorizado nas cidades e reducir o seu volume ata civilizalo e facelo compatible coas funcións e actividades que realizamos nas súas rúas. Coa vosa participación, conseguiremos unha cidade máis humana, tranquila e menos contaminada.

A Coruña terá bicis de aluguer

O concello poñerá en marcha o servizo cun ano de retraso. Forma parte das propostas de mobilidade municipal que estará listo nuns meses.

O proxecto leva case un ano gardado nun caixón. Pero parece que en 2008 a cidade si poderá contar co servizo de aluguer de bicicletas. Fontes municipais aseguran que a iniciativa, compartida pólas concellerías de Medio Ambiente e Tráfico, recuperarase para poder poñer en marcha o servizo ao longo deste ano.

A idea inicial era poñer a disposición dos coruñeses un centenar de bicicletas. Estas repartiranse por vinte paradas, situadas en distintas zonas da cidade. O servizo de aluguer sería gratuíto. Pero para gozalo o usuario tería que dispor da tarxeta cidadán Millennium.

Continuar lendo o resto da nova: Xornal ADN

Colabora, reparte o novo pasquín da M.C.

O Concello de Lugo refundirá as distintas normas sobre o tráfico de bicicletas

A Ordenanza Xeral de Policía (1991) estabelece que as bicicletas, como os demais vehículos, deben circular pola calzada e non poden facelo por vías nas que está prohibido o tráfico rodado. Iso di a citada norma, pero a Ordenanza de Protección Ambiental (1995) determina que os citados vehículos poden circular por «paseos, parques e xardíns sen necesidade de autorización expresa, sempre que a afluencia de público o permita e non causen molestias aos demais usuarios da zona verde, e naquelas zonas sinaladas especificamente para ese efecto». A velocidade máxima permitida en tales zonas é de 10 quilómetros por hora.

Ler o resto da nova: La Voz de Galicia

Grazas!

MOITAS GRAZAS POR FACER DE LUGO UN ESPAZO MÁIS LIMPO, HUMANO E RESPECTUOSOS CO PRESENTE E DEVIR DO NOSO ECOSISTEMA!

¿Qué medidas adoptaría para que se facilitase o uso da bicicleta en Lugo?

Na Voz de Galicia hai un novo espazo de opinión no que se recollen suxerencias para facilitar o uso da bicicleta en Lugo.

Premede na seguinte ligazón: La Voz de Galicia

Vídeo: 1ª Masa Crítica en Lugo

A Masa Crítica en Galiza e no mundo

Na Galiza

O movemento da Masa Crítica en Galiza naceu en outubro de 2004 coa celebración da primeira masa crítica de Santiago de Compostela, un ano máis tarde comezaría a celebrarse tamén en A Coruña, Vigo e recentemente en Ourense, Ponteareas e Lugo.

Entre os obxectivos das masas críticas galegas podemos destacar:

* Divulgar e promover o uso da bicicleta como medio de transporte eficaz (barato, san, non contaminante e rápido).

* Crear condicións favorables necesarias para o uso da bici como medio de transporte.

* Promocionar e apoiar paralelamente outros medios de transporte alternativos ao coche privado, asi como promover a súa compatibilidade e complemetariedade coa bicicleta (ex. transporte público).

Celébrase unha Masa Crítica Galega de carácter anual que reúne a tod@s os ciclousuari@s galeg@s, e que pon en contacto persoalmente aos membros das distintas masas críticas galegas. Celebrouse por primeira vez en setembro do ano 2007, coincidindo coa Semana Europea da Mobilidade, logrando reunir a uns 200 participantes polas rúas de Santiago de Compostela.



No mundo

A Masa Crítica constitúe un movemento a grande escala, descentralizado e popular, polo que é diferente en cada cidade. Existe unha grande variedade de obxectivos, tamaño, interación cos condutores de automóbiles e intervención da policía.

Emporiso, o feito do escaso espazo aberto nas nosas cidades onde a xente poida relaxarse e relacionarse fora da tensión da vida diaria, a organización das cidades ao redor do automóbil, a escasez ou ausencia de infraestruturas para facilitar o uso da bicicleta como medio de transporte, etc., son cuestións que abren un camiño cara unha alternativa no futuro, e que seguramente está na mente da meirande parte dos participantes das masas críticas.

FONTE: WIKIPEDIA

Matricula a túa bici "NO OIL"

A máis rodada das campañas de sensibilización ambiental da Fundación Tierra puxo a disposición da MC lucense, e por suposto tamén á de todos os velocipedistas, un berro de modernidade ecolóxica. NO OIL é unha bicimatrícula que reflicte un compromiso de limpeza ambiental co noso mundo. Cada milímetro percorrido con propulsión biomecánica desde unha bicicleta é un xesto radical de goce contra o abuso e a queima dos combustibles fósiles e a súa porca mobilidade.

Poñede a matrícula NO OIL na vosa bici e unídevos a un berro internacional, a un berro á modernidade ecolóxica que millóns de humanos entenden só con observar a nosa matrícula.

PASA A PASO PARA MATRICULARTE "NO OIL".

1. Descarga o adhesivo NO OIL. Preme en descargar foto, que se atopa na columna da dereita. Despois copia a imaxe nun documento Word e imprímea. Fai click na imaxe de abaixo para vela máis grande.

2. Bótalle cola na parte posterior do CD rom, dos que xa non son de utilidade e pega a imaxe.

3. Observa que na imaxe hai dous puntos de cor marrón sobre a palabra.

4. Colle un obxecto punzante como poden ser unhas tesoiras.

5. Coloca un xornal sobre a mesa para que faga de base ao CD room e con coidado comeza a recortar con precisión os dous puntos de cor marrón. Para furar o CD room utiliza un trade de papel. É moi sinxelo, eu só tardei 5 minutos.

6. Plastifica o CD room con papel para forra-los libros ou lévao a unha fotocopiadora para que cho plastifiquen.

7. Fixa o CD room co sistema de fixación que elixas: corda, bridas, arame...

8. Coloca a bicimatrícula NO OIL sobre as guías traseiras do sillín da bicicleta ou no portaequipaxes fixándoa co sistema elixido e deixando unha certa folgura.

Nota: Nunca debe taparse o piloto luminoso ou os reflectores de seguridade.

9. Como é habitual, disponte a pedalear con alegría pero agora con renovada elegancia.

Que é a Masa Crítica?

A Masa Crítica é unha "coincidencia organizada" de ciclousuarios que realizan un paseo colectivo pola cidade. Este evento celébrase mensualmente en moitísimas cidades de todo o mundo, baixo o lema "Pedalea todos os días, celébrao unha vez ao mes". A masa crítica é un movemento descentralizado, actuando a proposta de calquera dos seus participantes.


Un pouco de historia:

Comezou en San Francisco (Estados Unidos) no ano 1992 a partir dunha xuntanza da SF Bike Coalition, Chris Carlsson propuxo que posto que había moita xente pedaleando polo centro e que as condicións para facelo eran realmente malas deberían quedar unha vez ao mes para ir todos xuntos. A idea aceptouse rapidamente, na primeira "quedada" xuntáronse 60 e logo dun ano eran máis de 600 e o movemento foi estendéndose a outras cidades.

O nome de Masa Crítica foi sacado do documental "Return of the scorcher" de Ted White, onde se describían as normas de cruce nas intersecións das grandes cidades chinesas onde o tráfico de coches era importante e non existían semáforos. Os velocipedistas chegaban á interseción e non podían cruzar debido ao alto tráfico, pausadamente, máis e máis ciclistas amontoábanse esperando co fin de cruzar a rúa e, cando existía un número suficiente - unha masa crítica - podían moverse todos xuntos, coa forza do seu número, para parar o tráfico mentres cruzaban a rúa.